Ben Varım Ama Sen Gittin Anne

Konu: Ben Varım Ama Sen Gittin Anne Cuma Ara. 05, 2008 11:11 pm

Ben Varım Ama Sen Gittin Anne

Saçları iki belik
örülmüş bir kız çocuğu vardı. Duvar kenarın da oturmuş yanaklarından
süzülen gözyaşlarının tuzuyla öksüz karnını doyurmaktaydı.Yamalı
elbiselerinden sızan soğuk, bedenini kuşatırken içini özlemleriyle
uzanan bir ana kucağı sarıyordu.

Ayakların da eskimiş
naylon bir ayakkabı,diz altlarına kadar zoraki çekilmiş çoraplarıyla
isyandan uzak ,minik bedenin de tevekkül eden masum bakışları, arnavut
kaldırımların da süzülmekteydi.Birden irkiliverdi küçük bedeni.Unuttuğu
bir şeyi hatırlar gibi hızlı adımları minik bedeninde atarken,
gölgesiyle yüreği yarışır gibiydi.Aniden durdu.Diz çöktüğü ıslak
topraklara bakan nemli gözlerle şubatın ayazına aldırmadan birkaç ot
yoluverdi.Sağı solu, eskimiş hırkasının kollarıyla sildi, sonrada akan
gözyaşını..buz gibi mermerleri bir kadife teni okşar gibi okşadı.Parmak
uçlarıyla gözlerinin önün de bir hayal çiziverdi sonra da toprağa bir
çiçek çizdi ve kokladı.Öyle bir kokladı ki içine kaçan kumlara bile
aldırmadı.Anacığına hediye edeceği tek hediyesiyse bir kendi bir de
hayallerini süsleyen çiçek bahçesinden bir küçük karanfiliydi

İyiki doğdum, doğum günüm kutlu olsun anne ama neden gittin ki..
özlüyorum seni.Suçlu benmiyim dogmasam acaba ölmezmiydin ..ama
göremeden gittin ya bu acı ağır geliyor anne bana.Yine bekliyorum gel
olur mu otur bahcemdeki duvarımın dibine….Ben varım ama sen gittin
anne. Selam söyle göremediğim dedeme ve annanneme…Unutma ne zaman
yagmur yağsa benden de bir gözyaşı toplar getirir sana

Sen seslen yeter ki bir yanım acır bende gelir otururum kalan yalnızlığımla yanına..