Umutlarım vardı hani,
Kırık dökük. küçük bir saksıda
Yetiştirdiğim.
Emsali görülmemiş bir çiçek kadar,
Eşsiz ve narin.
Okşadığım zamanlarım vardı.
Kalpten akıttığım yaşlarımla
Beslediğim.
Şimdi onu, ona yazdığım
Kelimelerimde mürekkep olan
Sevgimde yaşatıyorum.

Yazıyorum,yazdıkça,
Büyütüyorum, büyüttükçe,
Değişiyor, şekilleniyor.
Sonra ben oluyor.
Yazıyorum beni, sen oluyorsun.
O ben ki kelimelerde seni,
Şekillendiren,
Kırmızı mürekkebim,
Damarlarındaki kan kadar gerçek.

Bunu sana yazmıştım.
Yaşatamadığım hayallerimde.